باد می وزد
…
میتوانی در مقابلش هم دیوار بسازی ، هم آسیاب بادی
تصمیم با تو است . . .
زیباترین حکمت دوستی ، به یاد هم بودن است ، نه در کنار هم بودن . . .
دوست داشتن بهترین شکل مالکیت
و مالکیت بدترین شکل دوست داشتن است . . .
خوب گوش کردن را یاد بگیریم…
گاه فرصتها بسیار آهسته در میزنند . . .
اگر یک روز هیچ مشکلی سر راهم نبود ، میفهمم که راه را
اشتباه رفته ام . . .
وقتی از شادی به هوا میپری ، مواظب باش کسی زمین رو از
زیر پاهات نکشه . . .
مهم بودن خوبه ولی خوب بودن خیلی مهم تره . . .
فراموش نکن قطاری که ار ریل خارج شده ، ممکن است آزاد
باشد
ولی راه به جائی نخواهد برد . . .
انتخاب با توست ، میتوانی بگوئی : صبح به خیر خدا جان
یا بگوئی : خدا به خیر کنه ، صبح شده . .
( وین دایر
)
اگر در کاری موفق شوی ، دوستان دروغین و دشمنان واقعی
بدست خواهی آورد . . .
قلب شکستن هنر انسان هاست ، گر شکستی قلبی
فردا میشکند دگری قلب تو را . . .
زندگی کتابی است پر ماجرا ، هیچگاه آن را به خاطر یک
ورقش دور نینداز . . .
مثل ساحل آرام باش ، تا مثل دریا بی قرارت باشند . . .
جائی در پشت ذهنت به خاطر بسپار ، که اثر انگشت خداوند
بر همه چیز هست . . .
یک دوست وفادار تجسم حقیقی از جنس آسمانی هاست
که اگر پیدا کردی قدرش را بدان . . .
همیشه خواستنی ها داشتنی نیست ، همیشه داشتنی ها خواستنی
نیست . . .
بیا لبخند بزنیم بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا . . .
به کم نور ترین ستاره ها قانع باش ، چراکه چشم همه به
سوی پر نور ترین ستاره هاست . .
.
فکر کردن به گذشته ، مانند دویدن به دنبال باد است . . .
کسی که به فکر درست کردن آینده خودش نیست ، نمیتونه
آینده کسی باشه . . .
بزرگترین متهم تاریخ کسی است که ندونه قلبش واسه کی میزنه . . .
.
.
.
گل فرستادم ، تو بو کن ، اگر رفتم تو با گل گفتگو کن
اگر مردم فدای تار مویت ، اگر ماندم ، که باز آیم به سویت . . .
.
.
.
تو از زیبا ترین نیلوفر من ، بخوان غم را تو از چشم تر من
بدان این روی زرد از دوری توست ، که سر بیرون زد از خاکستر من . . .
.
.
.
زندگی را اشکی بیش نمیدانم ، پس بگذار با اشک چشمانم بنویسم
دوستت دارم . . .
.
.
.
گلی دارم که تو گلها غریبه / نه نارنجه و نه لیمو و نه سیبه
گلی دارم به دست کس نمیدم ، خریدم گوهری و پس نمیدم . . .
.
.
.
داده ام دل به نگاری که خدا میداند / نه محبت ، نه مروت ، نه وفا میداند . . .
.
.
.
کاش هرگز در محبت شک نبود / تک سوار مهربانی تک نبود
کاش بر لوحی که بر جان و دل است / واژه تلخ خیانت حک نبود . . .
.
.
.
چه کشیدم و جه دیدم ، نشنیدم و ندیدم / که کسی کشیده باشد ، ستمی که من کشیدم . . .
.
.
.
گلت خشک شد ولی هرگز نمرده / زمان بوی تو رو از خونه برده
دلم خوش بود میآیی یه شب تو خوابم / ولی چند ماهه که خوابم نبرده . . .
.
.
.
میخوام به زودی ببینمت ، کنار چهار راه دلتنگی ، خیابان تنهایی ، کوچه دوستی . . .
.
.
.
به چه مانند کنم در همه آفاق تو را / هر چه در ذهن من آمد تو از آن خوب تری . . .
.
.
.
یک صندلی خالی کنار رویاهام از آن توست بنشینی یا بروی ، دوستت دارم . . .
.
.
.
حمد میگویم خدای مهربان / خالق و سازنده این مکان
آفریده این زمین و آسمان / کائنات و جمله موجود آن . . .
.
.
.
دل های بزرگ و احساس های بلند ، عشق های زیبا و پر شکوه می آفرینند
که جان دادن در کنارش آرزوئی شور انگیز است ، اما کدامین معشوق مخاطب راستین
چنین معشوقی خواهد بود و او فقط خداوند است . . .
.
.
.
تو اگر میدانستی که چه زخمی دارد خنجر از دست رفیقان خوردن
از من خسته نمی پرسیدی که چرا نتهائی . . .
.
.
.
عاشقم کردی و گفتی که عاشقان دیوانه اند / عاقبت عاشق شدی ، دیدی که خود دیوانه ای . . . !؟
.
.
.
جهان بی دوست زندان جان است / صفای زندگی با دوستان است . . .
.
.
.
بیا اینجا صداقت میفروشم / برای تو محبت میفروشم
بیا بهر نگاهی از تو ای دوست / دلم را زیر قیمت به تو عاشق ترینم میفروشم . . .
.
.
.
گرچه ما را نکند دوست به پیامی شاد ، خاطر دوست عزیز است خدا یارش باد . . .
.
.
.
الف را از ازل آغاز عشق است / ب بسم الله را اعجاز عشق است . . .
.
.
.
شانه های عاشقان گر تکیه گاه اشک هاست / پس چرا بر شانه ام اشکی نمیریزد کسی
.
.
.
بی احساس و بی عاطفه بودن ، انسان را از واقعیت دور میکند
امیر احساسات باشیم ، نه اسیر آن . . .
.
.
.
کاشکی پرنده پر نداشت ، از پریدن خبر نداشت
درخت باغ آرزوش ، دغدغه تبر نداشت . . .
.
.
.
خیانت میتواند دروغ دوست داشتن باشد ، خیانت میتواند جاری کردن اشک بر دیدگان
معصومی باشد . . .
.
.
.
تو تنها نیستی خدا یارته / اون مهربون گل ، همیشه نگهدارته . . .
.
.
.
بیا امروز به یاد کسی باشیم ، تا فردا کسی به یاد ما باشد . . .
.
.
.
از عطر نگاه باغ ها دانستم ، نام دگر بهار ، لبخند خداست . . .
.
.
.
انجماد قلب ها را از خشک سالی چشم ها میتوان فهمید
چشمی که گریستن نمیداند ، زیستن نمیتواند . . .